Το σπίτι μπορεί εύκολα να μετατραπεί σε ένα πεδίο μάχης ανάμεσα σε δύο αδέρφια έως τελικά να συμφιλιωθούν.
Πώς συμφιλιώνονται τα αδέρφια μεταξύ τους και τι μπορούμε να κάνουμε
Όσοι από εμάς είχαμε τη χαρά να μεγαλώσουμε παρέα με έναν μικρότερο ή μεγαλύτερο αδερφό, ξέρουμε καλά πόσο εύκολο είναι να μετατραπεί το σαλόνι ή το υπνοδωμάτιο, σε ένα αληθινό… πεδίο μάχης! Μπορεί η αδελφική αγάπη να είναι ένας ισχυρός δεσμός ανάμεσα σε δύο ή και περισσότερους ανθρώπους, αυτό όμως δεν σημαίνει πως δεν υπάρχουν σκαμπανεβάσματα στις σχέσεις μεταξύ αδερφών. Κακά τα ψέματα, όσο πιο άνετα και κοντά αισθανόμαστε με κάποιον, συνήθως τόσο πιο «επικοί» είναι οι καυγάδες που προκύπτουν ανάμεσά μας. Άλλωστε, όπως μας έχει διδάξει η εμπειρία, ο χρόνος που χρειάζεται για να μονιάσουν δύο αδέρφια έπειτα από έναν τσακωμό, είναι εντελώς δυσανάλογος με το μέγεθος τους!
Όταν ήμασταν μικροί και μοιραζόμασταν την καθημερινότητα με τα αδέρφια μας, υπήρχαν φορές που και οι δύο πλευρές υψώσαμε τη φωνή μας, λέγοντας πράγματα που γνωρίζαμε πως δεν έπρεπε να πούμε, όμως στο τέλος της ημέρας αρκούσε μια αγκαλιά για να υπενθυμίσει ο ένας στον άλλο πως: «Νοιάζομαι για εσένα και θα είμαι πάντα στο πλάι σου». Ωστόσο, τώρα που βρισκόμαστε στη θέση των γονιών και παρακολουθούμε νυχθημερόν τους καυγάδες των μικρών μας, δεν είμαστε σίγουροι ποια είναι η στάση που πρέπει να κρατήσουμε. Ακριβώς για αυτό, παρακάτω έχουμε συγκεντρώσει τους τρόπους με τους οποίους μπορούμε να περιορίσουμε τις μάχες των μικρών μας ή να επωφεληθούμε από αυτές, για να δυναμώσουμε τους οικογενειακούς δεσμούς μεταξύ μας.
Περιορίζουμε τις πιθανότητες
Συνήθως, η αφορμή που θα φέρει δύο αδέρφια σε… εμπόλεμη κατάσταση, δεν έχει μεγάλη σημασία, αφού το περιβάλλον και οι συνθήκες είναι που εντείνουν τη διάθεσή τους για τσακωμό. Για παράδειγμα, όταν ταξιδεύουμε καθοδόν και τα μικρά μας έχουν κουραστεί από το ταξίδι ή πεινάνε, είναι πολύ πιο πιθανό να νευριάσουν το ένα με το άλλο, χωρίς να υπάρχει κάποιος ουσιαστικός λόγος. Πολλές φορές, όταν τα μικρά μας πιέζονται ή περιορίζονται και την ίδια στιγμή αισθάνονται πως πρέπει να μοιραστούν τον χώρο ή τα παιχνίδια τους, είναι πανεύκολο να εκφράσουν με θυμό, νεύρα και παράπονα τη δυσαρέσκειά τους, στον πρώτο άνθρωπο που βρίσκεται κοντά τους, δηλαδή στο αδερφάκι τους. Καλό θα ήταν, λοιπόν, σε τέτοιες περιπτώσεις, να κρατάμε τα παιδιά απασχολημένα ή σε μία απόσταση το ένα από το άλλο. Με αυτόν τον τρόπο, θα αποφύγουμε τις τσιρίδες και την ένταση, παραμένοντας όλοι αγαπημένοι!
Καλλιεργούμε το ομαδικό πνεύμα
Όσο τα παιδιά βρίσκονται σε μικρή ηλικία, είναι σημαντικό να καλλιεργήσουμε το ομαδικό πνεύμα ανάμεσά τους. Μπορεί η ηλικιακή διαφορά τους να είναι μεγάλη, όμως ακόμη και έτσι, δεν πρέπει να ξεχνούν πως όσα εμπόδια και να συναντήσουν στον δρόμο τους, το αδερφάκι τους θα είναι ο «σύμμαχος» που πάντα θα νοιάζεται και θα επιθυμεί για εκείνους το καλύτερο. Ένα κόλπο για να αποφύγουμε τον καβγά και να δημιουργήσουμε ένα περιβάλλον… team spirit, είναι τοποθετώντας ένα «Κουτί Συνεργασίας» στον πάγκο της κουζίνας και κάθε φορά που τα μικρά μας θα κάνουν κάτι από κοινού, είτε παίζουν χωρίς να τσακώνονται ή δημιουργούν κάτι παρέα, θα κερδίζουν και από ένα «βραβείο», κατά προτίμηση την αγαπημένη τους λιχουδιά. Σε συμφωνία με τους γονείς, όταν το κουτί αυτό ανοίγει, πιθανώς κάθε Κυριακή, να στήνεται κι ένα κανονικότατο πάρτι!
Μαθαίνουμε τη σημασία της αυτοσυγκράτησης
Μπορεί η έννοια της «αυτοσυγκράτησης» να μην είναι ευνόητη για τα μικρά μας, όμως υπάρχουν τρόποι να τους τη μάθουμε, βοηθώντας τα πρώτα από όλα να κατανοήσουν τα συναισθήματά τους και να τα διαχειριστούν δημιουργικά! Όταν προκύπτει κάποια διένεξη ανάμεσα στα παιδιά μας, καλό θα ήταν να αφιερώσουμε λίγο χρόνο συζητώντας μαζί τους για τα συναισθήματα που κρύβονται πίσω από τον θυμό τους, αλλά και για τους τρόπους με τους οποίους μπορούν να τον εκφράσουν, χωρίς να πυροδοτούν άσκοπους καβγάδες μεταξύ τους. Δίνοντάς τους εναλλακτικές, όπως ο χορός, το ποδόσφαιρό ή το τραγούδι, τα παιδιά θα έχουν τη δυνατότητα να εκτονώσουν με υγιή τρόπο, την ένταση που αισθάνονται.
Νοιάζομαι Tip: Πολλές φορές, αρκεί απλώς να μείνουμε αμέτοχοι -όχι αδιάφοροι, αλλά να μην παρεμβαίνουμε- ώστε τα αδερφάκια μόνα τους να βρουν τη λύση!
